Niesamowite właściwości liści orzecha włoskiego: Naturalny środek leczniczy. Oto przepis na napar, który każdy powinien znać

Orzech włoski bywa nazywany drzewem życia, ponieważ może być stosowany w leczeniu wielu chorób.

Liście tej rośliny maja prawdziwie uzdrawiający wpływ na organizm. Można ich również użyć jako środka dezynfekującego. Nie jest również przypadkiem to, że wiele owadów nie toleruje smaku orzecha włoskiego,

Liście orzecha włoskiego

Zbiór liści orzecha włoskiego warto przeprowadzić w  czerwcu, zanim osiągną one ostateczne stadium rozwoju. Podczas słonecznej pogody można je  z łatwością wysuszyć.

Liście tej rośliny wykazują liczne właściwości lecznicze, takie jak:

• homeostatyczne,
• przeciwgrzybicze,
• stymulujące układ odpornościowy,
• wspomagające leczenie ran,
• uśmierzające ból,
• pomocne w zwalczaniu pasożytów.

Tradycyjna medycyna

Liście orzecha włoskiego mogą być wykorzystane na wiele sposobów. Można przykładowo sporządzić z nich odwar. Będzie do tego potrzebna łyżeczka zmiażdżonych liści. Zalewamy ją wrzątkiem i pozostawiamy na godzinę lub dłużej. Po tym czasie wodę odcedzamy.

Uzyskany w ten sposób odwar świetnie sprawdza się w następujących stanach chorobowych:

• w miażdżycy,
• w przypadku cukrzycy,
• przy biegunkach i różnych chorobach układu pokarmowego,
• przy wewnętrznych krwawieniach.

Odwaru można użyć również do walki z pasożytami oraz jako ogólnego środka tonizującego dla całego organizmu. Można go też stosować do leczenia zewnętrznego. Wzmacnia on włosy, wspomaga leczenie trądziku i wielu innych chorób skóry. Można go użyć w leczeniu czyraków i niegojących się ran.

Z liści można też przyrządzić normalną herbatkę – w tym celu wystarczy 1 łyżka stołową. Umieszczamy je w filiżance wrzącej wody, przykrywamy i parzymy przez 10 minut. Herbatkę taka można parzyć nawet trzy razy w ciągu dnia.

Z liści orzecha włoskiego wykonuje się również nalewki. W tym celu używa się 80 g świeżych, rozdrobnionych liści oraz 300 ml rafinowanego oleju roślinnego, łącząc składniki ze sobą. Mieszanina taka może być przechowywana w szczelnym zamknięciu, w temperaturze pokojowej, przez 20 do 25 dni. Lek stosuje się zewnętrznie (po sporządzeniu naparu) lub wewnętrznie. Przykładowo można nim leczyć rany, które nie chcą się goić lub objawy trądziku – w tym celu nakładamy ją na zmianę chorobową.

Przeciwwskazania

W przypadku leków doustnych praktycznie zawsze istnieją jakieś przeciwwskazania do stosowania. W odniesieniu do opisanych substancji, sporządzonych z orzecha włoskiego, również takie istnieją. Środków tych nie należy stosować w przypadku pacjentów z wysoką krzepliwością krwi oraz zakrzepowym zapaleniem żył.